Read Ebook: The Esperantist Vol. 1 No. 13 by Mudie H Bolingbroke Harold Bolingbroke Editor

Font size: 10 px 15 px 20 px 25 px 30 px 35 px

Background color: BlackWhiteGrayLight GrayDark GrayDim Gray

Text color: BlackWhiteGrayLight GrayDark GrayDim Gray

Apply/Save settings

Ebook has 312 lines and 16025 words, and 7 pages

Sro. J. Latenneur, 204 Bvd. Raspail, Paris. Inter?. illus. p-k. kaj po?tmarkojn.

Frl. F. A. Meigh, Ash Hall, Stoke-on-Trent, England. Inter?. ilus. p-k. kaj interesajn kaj neordinarajn fotografa?ojn kun alilandanoj.

Sro. Walter H. Meigh, Ash Hall, Stoke-on-Trent, England. Deziras inter?. ilus. p-k. kaj po?tmarkojn. ?iam respondos.

Sro. W. Pilling, Rosario, Heene Road, W. Worthing, England. Inter?. ilus. p-k. kun alilandanoj. ?iam respondos.

Sro. H. W. Southcombe, The Park, Yeovil, England. Deziras adreson de Esperanta skribma?in-kopiisto.

Sro. Alphonso Wachter, Dussam?ndache Str. 15 d. 6, Riga, Hagensberg, Russia. Korespondados kun fremduloj per ilus. p-k. a? leteroj.

La Kosto de la Enskribo estas ses pencoj .

THE ESPERANTIST.

The Esperanto Gazette for the spread of the International Language.

ABONPAGOJ ESTAS RICEVEBLAJ ?E SUBSCRIPTIONS SHOULD BE SENT TO

H. Bolingbroke Mudie, Esq., 67, Kensington Gardens Square, London, W. AUSTRIA.--Sro. T. Cejka, Bystrice Hostyn, Moravia. BELGIUM.--M. M. Seynaeve, 3, Rue de l'Avenir, Courtrai. FRANCE.--Grupo Pariza, 28, rue Serpente, Paris. GERMANY.--Doktoro Mybs, 68, Markt Strasse Altona, Elbe. MALTA.--A. Agius, Esq., 92, Strada S. Gaetano, Hamrun. RUSSIA.--Societo Espero, Bol Podjaceskaja 24, log 12, St. Petersburg. SWEDEN.--Sro. P. Ahlberg, 50, D?belnsgatan, Stockholm.

N.B.

N.B.

Subscription, 3s. Per Annum. Single Copies, 4d. net. Nos. 2 to 8, 6d. each; Nos. 9 to 12, 4d. each, net.

NOVEMBRO, 1904.

Several correspondents have written for my opinion anent the new British Esperanto Association.

But it is absolutely necessary that the enterprise be begun with courage and determination. No success may be reasonably expected unless a permanent office be engaged, and an Assistant Secretary be appointed, who may be always in attendance there to answer inquiries. If its promoters are contemplating a less venturesome line of action, I am strongly of opinion that the proposed Association will be at best but a weak measure, and end in disaster. The only excuse for this latter course would be an unfortunate lack of funds.

Will not some one among our friends, well provided with this world's goods, be disposed to generously advance a small sum sufficient to start the Association in a manner befitting its comprehensive title? The Hon. Secretary is:--Harald Clegg, Esq., 39, Constantine Road, Hampstead, London, N.W.

Personally I greatly regret that, as announced at the Inaugural Meeting, I have not the leisure to take any official part in the work of this desirable organisation, but heartily wish it every success.

?ajnas al mi, ke Esperanto rilatas tiel al la mondaj lingvoj, kiel Vedanto rilatas al la religioj de la mondo. Esperanto donas internacian lingvon al la parolantoj de ?iaj lingvoj, kiel faras Vedanto, donante al ?iaj religianoj komunan spiriton, a? religian subapogon.

Plue, tiel en la unu oni ne devas forlasi sian nacian lingvon, tiel, en la alia, oni ne devas forlasi sian religion.

Sa?e diris Max Muller: "Vedanto havas spacon por preska? ?iaj religioj, ne, ?i ?irka?prenas ?iujn."

Kaj, aliloke li skribas: "Samtempe mi ne faras sekreton ke, tutan mian vivon, mi tre ?atas Vedanton. Mi plene povas konsenti kun Schopenhauer, kaj tute kompreni tion, kion li signifis, kiam li diris: 'En la tuta mondo ne estas ellernado, krom tiu de la originalo tiel helpanta, kiel tiu de la Upani?adoj mem. ?i estas la paco de mia vivo, ?i estos la paco de mia morto.' Kaj mi nek timas, nek beda?ras diri, ke mi parta?as lian entuziasmon por Vedanto, kaj mi sentas, ke mi ?uldas al ?i pro multoj, kiuj helpis min en mia paso tra la vivo."

Mi finos tiujn ?i malmultajn liniojn kun verso el Sanskrita pre?o, komune uzita inter Hindoj: "La universaj religioj de la mondo, ?iuj elvenas el malsama vidpunkto, kaj ?iuj demandas por si bonegecon kaj sanegecon, sed, kia ajn estu la vojo, rekte a? malrekte, oni iras la? sia ?ato. Vi, Ho Dio! estas ilia sola fino, kiel la oceano estas la sola fino de la riveroj."

Anando.

Mi deziras preni la unuan okazon danki tiujn legantojn kiuj jam estas reabonintaj. Kaj mi esperas ke la ceteraj afable sendos senprokraste siajn reabonojn ?is la fino de 1905, por ke la demando de la pligrandigo de la Gazeto povu decidi?i.

Diversaj leteroj alvenis, enhavantaj utilajn proponojn. Tial, A?stralia amiko proponas ke ?iuj verkantoj metu post siaj nomoj literojn, indikantaj la de ili komprenatajn lingvojn. Tiamaniere, "Sro Adamo Blanko, F.g.AGk." signifus ke li bone la Francan, iomete la Germanan, kaj bone la Antikvan Grekan lingvojn komprenas. Tio ?i certe estus interesa, kaj kredeble estontaj verkantoj la?e indikos siajn lingvajn povojn.

Amerika Esperantisto skribas: "Eble estus sa?e po?ti vian ?urnalon nefaldatan, sub granda kovrilo, kiel oni ofte faras en la Unuigitaj ?tatoj. Mi intencas bindigi miajn gazetojn, kaj la faldo igas malgrandan difekton." Eble kajeroj senditaj alilanden premi?is pli ol la enlandaj numeroj. Sed ?u tiu ?i difekto ne malaperos post la bindigo? Malfeli?e, oni ne povas uzi grandajn kovrilojn; pro la pezo; sed ?iam, kiam du ekzempleroj estas menditaj, ili estas sendataj la? tuba formo.

Angla Abonanto deziras la forigon de la dulingvaj pa?oj, naive konfesante ke li estas "mallaborema." Kontra?e, niaj energiaj alilandaj amikoj multe ?atas la la?vortajn tradukojn, kiuj helpas ilin ellerni la Anglan lingvon.

I wish to take the first opportunity to thank those readers who have already renewed their subscriptions. And I hope that the remainder will kindly send, without delay, theirs till the end of 1905, so that the question of the enlargement of the Gazette may be decided.

Various letters have come to hand, containing useful suggestions. Thus, an Australian friend proposes that all contributors should place after their names letters to indicate the languages they understand. So "Mr. Adam White, F.g.AGk." would signify that he was acquainted well with French, slightly with German, and thoroughly with Ancient Greek. This would certainly be interesting, and probably future contributors will thus indicate their linguistic attainments.

An American Esperantist writes: "It might be well to mail your journal unfolded, under a large cover, as is often done in the United States. I intend to bind my gazettes, and the folding causes a slight defect." Maybe, copies sent abroad have been more crushed than inland ones. But will not this defect disappear on binding? Unfortunately, we cannot use large envelopes on account of the weight; but always, when two copies have been ordered, they are sent in tube form.

An English subscriber wishes for the abolition of the bi-lingual pages, na?vely confessing that he is "lazy." On the other hand, our energetic foreign friends greatly appreciate the literal translations, which assist them to learn English.

LA TREZORO EN LA ARBARO.

Dua rakonto de la klerega romanisto H. G. Wells, tradukita de Martyn Westcott.

La kanuo jam alproksimi?is al la marbordo. La golfeto plilar?i?is, kaj interspaco en la blanka rifa ?a?mo signis la lokon kie la rivereto enfluas en la maron; la pli densa kaj malhela verdo de la virga arbaro montris ?ian fluejon de la malproksima deklivo monteta. Tie ?i la arbaro atingis rekte ?is la marbordo. Multe pli malproksime, dubelumaj kaj iom kvaza? nuboj la? apero, levi?is la montoj, kiel ondoj subite malfluidi?intaj. La maro estis trankvila, krom pro preska? nevidebla marmovado. La ?ielo flamegis.

La homo kun la skulptita remileto haltis. "?i devas esti ie apude," li diris. Li enkanuigis la remileton, kaj etendis rekte anta? si la brakojn.

La alia homo estis sur la anta?parto de la kanuo, zorge rigardante la teron. Li tenis sur genuo flavan paperan folion.

"Venu, kaj rigardu tion ?i, Evans," li diris.

La du homoj parolis malla?te, kaj iliaj lipoj estis malmolaj kaj sekaj. Tiu, nomata Evans, balancis sin la?longe la kanuo, ?is kiam li povis rigardi ?in trans la ?ultro de sia kunulo.

La papero ?ajnis esti kruda geografia karto. Pro ofta faldado, ?i fari?is tre ?ifita kaj eluzita preska? ?is pecetoj, kaj la dua homo kuntenis la makulitajn pecetojn tie, kie ili malkuni?is. Sur ?i oni malklare povis distingi, verkitan krajone kaj preska? forfrotitan, la konturon de la golfo.

"Jen!" diris Evans, "estas la rifo, kaj jen la fendo." Li gvidis sian fingregan ungon sur la karto. "Tiu ?i kurba kaj torda linio prezentas la rivereton--mi povus ja trinki nun!--kaj tiu ?i steleto montras la lokon."

"Vi vidas tiun ?i punktan linion," diris la homo kun la karto; "?i estas rekta linio, kaj ?i kuras de la fendo de la rifo, ?is tufo da palmarboj. La steleto estas ?uste tie, kie ?i trafas la rivereton. Ni devas rimarki la lokon, kiam ni eniros en la lagunon."

Ili amba? sidis kelkajn minutojn fikse rigardante la teron, dum la kanuo malrapide anta?en flosadis. Tiam Evans ekrigardis la remileton.

"Jen via vico ?e la remilo, Hooker," li diris.

Kaj lia kunulo kviete kunfaldis sian karton, enpo?igis ?in, zorge preterpasis Evans kaj ekremis. Liaj movadoj estis lacaj, kiel tiuj de la homo kies forto preska? fori?is.

Evans sidis, okuloj duone fermitaj, observante kiel la ?a?ma ondrompilo de la koralo ?ajnas pli kaj pli alproksimi?i. La ?ielo jam estis por ili, kiel brulanta fornego, ?ar la suno estis apud la zenito. Kvankam ili estis tiel proksime de la trezoro, li ne sentis la atenditan kontentegon. La ekscitego de la bati?o por posedi la karton, kaj la longa nokta voja?o de la ?eflando sur senproviza kanuo estis, kiel li diris, ellacigintaj lin. Li penadis sin eksciti, turnante siajn pensojn sur la orfanda?oj, pri kiuj la ?inoj estis parolintaj, sed ili ne volus resti tie; ili revenis tuj al la ideo pri la dol?a akvo murmuretante en la rivero, kaj al la preska? neelportebla sekegeco de liaj lipoj kaj gor?o. La ritma pla?dado de la maro sur la rifo nun a?deti?is, kaj ?i havis agrablan sonon por liaj oreloj; la akvo lekis la kanuflankon, kaj akveroj gutadis de la remileto inter ?iu ekremo. Iom pli poste, li ekdormetis.

Li ankora? estis malklare konscia pri la insulo, sed stranga reva?o intermiksi?is kun liaj sentadoj. Denove estas la nokto, kiam li kaj Hooker estas eltrovintaj la sekreton de la ?inoj; li vidas la lunlumigatajn arbojn, la malgrandan fajron bruletantan, kaj la nigrajn figurojn de la tri ?inoj--unuflanke ar?entatajn pro la lunlumo, kaj aliflanke ru?ajn pro la fajrlumo--kaj li a?das ilin interparoladi Pi?in-Angle, ?ar ili estas venintaj el diversaj provincoj. Hooker, unua, ekkomprenas la temon de ilia parolado, kaj faras signon, ke li a?skultu. Eroj el la interparolado estas nea?deblaj, kaj eroj nekompreneblaj.

Hispana galjeno de la Filipinaj Insuloj, senespere surterkurinta, kaj ?ia trezoro enfosita ?is la reveno-tago, estas la fundamento de la historio; ?ipperei?inta maristaro malmultigita per malsano a? per malpacoj kaj la postuloj de la disciplino, kaj, fine, la foriro per la boatoj, neniam plu retrovotaj. Tiam ?ang Haj, nur unu jaro anta?, sur teron vaginte, hazarde eltrovis la orfanda?ojn dum ducent jaroj ka?itajn. Li forkuras de sia ?unko, kaj reenterigas la oron per grandega laboro, senhelpe, sed la? tre ruza maniero. Li multe akcentegis la ruzecon--estis lia propra sekreto. Nun li bezonas helpon reveni por elfosi ilin. Post nelonge la karto flirtis teren, kaj la vo?oj silenti?is. Kia bela rakonto por la oreloj de du Britaj senta?guloj!

La revo de Evans transloki?is al la momento, kiam li tenis la harvoston de ?ang Haj inter siaj manoj. La vivo de ?ino estas apena? de tia indo, kiel tiu de E?ropano. La ruza viza?o de ?ang Haj, unue, akra kaj furioza kiel tiu de ektimigita serpento, kaj poste terura, perfidema kaj kompatinda, fari?is multe tro vidata en la revo. ?e la fino, ?ang Haj faras grimacon, grimacon plej nekompreneblan kaj timigeman. Subite aferoj tre malagrabli?is, kiel iafoje okazas en la revoj kaj son?oj. ?ang Haj babiladis kaj minacis lin. Li reve vidis grandajn amasojn da oro, kaj ?ang Haj sin intermetantan kaj baraktantan reteni lin de ili. Li ekprenas ?ang Haj per la harvosto--kiel la flava bruto estas granda, kiel li baraktadas kaj grimacas! Li plikreskadas anka?. Tiam la brilaj oramasoj ?an?i?is en brulegantan fornon, kaj vasta diablo, mirinde simile al ?ang Haj, sed kun nigra vostego, eknutris lin per karbo. Ili terure brulvundis lian bu?on. Alia diablo elkriegis lian nomon: "Evans, Evans, dormema malsa?ulo!" a? ?u li estis Hooker?

Li veki?is. Ili estis ?e la eniro de la laguno.

Share on: WhatsApp @Hash Facebook Tweet