Read Ebook: The Esperantist Vol. 1 No. 14 by Mudie H Bolingbroke Harold Bolingbroke Editor
Font size:
Background color:
Text color:
Add to tbrJar First Page Next Page Prev Page
Ebook has 354 lines and 14674 words, and 8 pages
La Kosto de la Enskribo estas ses pencoj .
CHRISTMAS POSTCARDS.
Wholly in Esperanto.
Per Packet of Twelve, 7d. POST FREE.
This Postcard has been specially designed for the B.E.A. and contains appropriate greeting to Esperantists throughout the world. Published by the British Esperanto Association, 14, Norfolk Street, London, W.C.
THE LONDON ...
School of Esperanto.
CLASSES AND POSTAL TUITION.
For Prospectus apply to--
THE SECRETARY, 93, Chancery Lane, London, W.C.
THE ESPERANTIST.
The Esperanto Gazette for the spread of the International Language.
ABONPAGOJ ESTAS RICEVEBLAJ ?E SUBSCRIPTIONS SHOULD BE SENT TO
H. Bolingbroke Mudie, Esq., 67, Kensington Gardens Square, London, W. AUSTRIA.--Sro. T. Cejka, Bystrice Hostyn, Moravia. BELGIUM.--M. M. Seynaeve, 3, Rue de l'Avenir, Courtrai. FRANCE.--Grupo Pariza, 28, rue Serpente, Paris. GERMANY.--Doktoro Mybs, 68, Markt Strasse Altona, Elbe. MALTA.--A. Agius, Esq., 92, Strada S. Gaetano, Hamrun. RUSSIA.--Societo Espero, Bol Podjaceskaja 24, log 12, St. Petersburg. SWEDEN.--Sro. P. Ahlberg, 50, D?belnsgatan, Stockholm.
N.B.
N.B.
Vol. 1., No. 14.
Subscription, 3s. Per Annum. Single Copies, 4d. net. Nos. 2 to 13, 6d. each; Later Issues 4d. each, net.
DECEMBRO, 1904.
Al la Redaktoroj de ?iuj Esperantaj Gazetoj.--Karaj Kolegoj,
Ni ?iuj klopodas pro la disvasti?o de nia kara lingvo, kaj ni ?iuj devos uzi tiujn ilojn, kiuj plej interesos niajn Legantojn. Kun granda plezuro mi vidas, ke ?iuj la Esperantaj Gazetoj fari?as pli kaj pli interesaj kaj vidindaj, kaj montras nepran pruvon de nia progreso.
Mi tamen tre surprize vidas, ke diversaj el la Esperantaj Gazetoj enpresis verkojn, eltiritajn el The Esperantist, sen la necesa permeso a? anonco.
Kvankam oni ?enerale tre kontente permesos la uzon a? tradukon de multaj artikoloj el tiu ?i Gazeto, la a?toroj esperas, ke oni ne plu represigos ilin, sen anta?a permeso.
Kun alta estimo, ?iuj bondeziroj, kaj internaciaj salutoj, mi estas fidele via,--La Redaktoro.
Sendube legantoj vidis, ke la lastaj numeroj de The Esperantist ne enhavis multajn dulingvjan artikolojn. La Redaktoro ricevis leterojn plendantaj kaj gratulantaj pro la sama forigo.
Se multaj legantoj anoncos ke ili ?atas la dulingvajn artikolojn, kaj trovas ke ili helpas je la akiro de la lingvo, ?iuj numeroj enhavos kelkajn dulingvajn pa?ojn.
Dum la monato ni ricevis:--
"Rakontoj pri Feinoj," de Charles Perrault, tradukitaj de S-ino. Sarpy .
"La Evolucio de la Lingvo Internacia," en la Bulgara lingvo, de Jonko Davidov .
"Esperanta Versfarado," de J. Parisot and T. Cart .
"Het Wetenschappelijk Vraagstuk eener Kunstmatige Taal," de E. Collardeau, tradukita Holande de J. Neerdaels ; kaj diversajn bonepresitajn bro?urojn de Ha?ptmann Borel, 95, Prinzenstrasse, Berlin, N.W. .
Doubtless readers have seen that the last numbers of The Esperantist have not contained many bilingual articles. The Editor has received letters complaining and congratulatory of the same disuse. If many readers will send notice that they appreciate the bilingual articles, and find that they help in mastering the language, all issues will contain some bilingual pages.
During the month we have received:--
"Fairy Tales," by Charles Perrault, translated by S-ino. Sarpy .
"The Evolution of the International Language," in Bulgarian, by Jonko Davidov .
"Esperantic Versification," by J. Parisot and Th. Cart .
"The Question of an Artificial Language," by E. Collardeau, translated into Dutch by J. Neerdaels ; and sundry well-printed brochures from Captain Borel, 95, Prinzenstrasse, Berlin, N.W. .
Malnova Ferakonto. Esperantigita de E. W.
Unu fojon, anta? longege, lo?is en bela trankvila valeto viro nomita Johano, kaj sia edzino Mario. Ili estis nejunaj kaj solaj. Anta?e ili havis du infanojn, kvarjaran knabeton kaj dol?an dujaran filineton, sed ili amba? mortis. La gepatroj ofte ploregis ilin, kvankam ili estas bonaj Kristanoj, kaj neniam volis murmuri kontra? Dio.
Ili laboris sen?ese kaj sa?e, tiel ke ilia dometo, ?ardeno kaj kampo estis modeloj da pureco kaj beleco. Iliaj bestoj estis grasaj kaj bonezorgataj.
La geedzoj estis amataj de la najbaroj, por kiuj ili faris ?ian eblan servon. Sed la edzino malsani?is; ?i ne volis konfesi sian suferon, ?ar ?i timis tro mal?ojigi sian fidelan Johanon.
Li vidis nenion, ?ar ?i adoris lin tiel, ke ?iaj vangoj ?iam ru?i?is kaj ?iaj okuloj brili?is kiel helaj steloj, kiam ajn li rigardis ?in. Li ja nenion vidis; sed multaj amikoj vidis kaj kore simpatiis kun la kompatindaj geedzoj.
Tiuj ?i helpemaj esta?oj, la feoj, lo?as en proksima arbaro, kaj nokte dancadas sur la kampoj. Ili ja meritas la nomon donadatan al sia raso de la Kimraj kamparanoj. Ili vere estas "la bonaj etuloj"; ili amas la diligenton kaj la purecon, kaj ili amegas la honestecon, la veramecon, kaj la bonkorecon.
Anka? ili estas dankemaj; kaj nesciante Johano kaj Mario estis farintaj multajn bonajn servojn je ili.
Tial okazis, ke, unu matenon, kiam Mario, pala kaj laca eliris por melki la bovinojn, ?i trovis ilin jam man?antajn la fre?an fura?on.
Enirante en la laktejon, ?i vidis, ke tuta ?ia matena laboro estis bone farita. Multaj funtoj da bela flava butero staris sur grandaj pladoj, la buter-lakto estis en barelo, preta por ke Johano donu ?in al la porkoj man?a?e, la nova lakto jam estis kribrita kaj ver?ita en purajn vazojn; anka? ?iuj aliaj ujoj estis brogitaj. Enfine ?i nenion havis fari, krom hejti la supon kaj panetojn por matenman?o. Tial ?i ripozis sin kaj pensis pri Johano. ?i kredis, ke li estis farinta tutan ?ian laboron. ?i ?uis tiun ?i provon de lia konstanta amo kaj lin dankis en sia koro. Sed poste ?i timis, ke li devis scii ?ian suferon, kaj ?i tre mal?ojis. Tamen, kiam li revenis hejmen, koloro kaj brilo ?an?is ?ian viza?on tiel, ke li ne vidis ian signon de malsaneco.
?i deziris danki pro lia helpo, sed ?i timis paroli, ?ar ?i estis ankora? tro kortu?ata, kaj, plorante, ?i lin ?agrenigus. ?i faris do siajn hejmajn aferojn kun amplena koro kaj silenta dankemo. Morga?e, denove trovinte sian tutan eksterdoman laboron bonege efektivatan, ?i ekpetis al Johano ke li ne tiel lacigu sin pro ?i. Ili amba? miregis, kaj, post longa interparolado pri la afero, ili kredis, ke iliaj nevideblaj bonfaristoj devis esti "la bonaj etuloj." Por samtempe certigi sin kaj montri sian kontentegon, ili metis, apud la ?tuparo, grandan pecon de la plej bona blanka pano kune kun fre?a butero kaj vazo plena da ?usmelkita lakto. Morga?e, la regalo ne tie trovi?is; la geedzoj do sciis ke la feoj ja servos ilin, tial ili la?dis Dion pro tiu ?i favoro, kaj ili amis Liajn bonajn Esta?etojn.
Vintri?is, Mario pli malsani?is. ?ia tuta laboro ?iam estis farata de la feoj, kiuj anka? helpis Johanon. Ili ja plezure estus farintaj ?iom, kiom li bezonis, sed ili estis sa?aj, kaj sciis, ke li pli suferus, neokupate. ?iu nokte, ili ?uis sian simplan ragalon.
Enfine, la morto disigis, dum kelka tempo, la du amantojn. La tombo de Mario superploradi?is de Johano, beleti?is de la Gefeoj. Nenie kreskis pli verde la herbo; nenie floris pli brile la floroj, nenia difektiga insekto povis proksimi?i al la sankta loko!
La feoj servadis anka? la vidvon, kies domo, ?ardeno kaj kampoj fierigis la paro?anojn. Oni estus kredinta, ke li havis multajn laboristojn, kaj oni enviis lin. Li tamen tre mal?ojis.
Pli ol unu virino volis konsoli lin, kaj fari?i la mastrino de tiel bela bieneto.
Add to tbrJar First Page Next Page Prev Page