Read Ebook: The Esperantist Complete by Mudie H Bolingbroke Harold Bolingbroke Editor

Font size: 10 px 15 px 20 px 25 px 30 px 35 px

Background color: BlackWhiteGrayLight GrayDark GrayDim Gray

Text color: BlackWhiteGrayLight GrayDark GrayDim Gray

Apply/Save settings

Ebook has 8572 lines and 329962 words, and 172 pages

Esperantistoj ne utiligas maloptimistojn. Al "Giganto Malespero" Esperanto estas sigelata libro. Kaj Espero, kiel sia fratinvirto Fido, anta?vidas je la estonteco, ridas je nepoveblecoj kaj diras "?i devas fari."

Kvankam Esperanto estas enradikata en kristanaj virtoj kaj lia idealo estas atingebla nur en malproksima estonteco, ?i tamen estas unu el la plej simplaj kaj klare necesaj aferoj en la mondo. ?i estas tiel simpla kaj necesa ke ni miregas ke homaro nur nun elpensis ?in. Nun estas neeble prokrastadi ?ian enkondukon, kiel necesega ilo por internaciaj interrilatoj.

Diversaj provoj estas jam faritaj por doni similan ilon. Unu post la alia, ili malgrandi?adis ?is la nuna tempo, kiam Esperanto venkis. Estas kredeble ke, je kuro de a?oj, homara sa?eco povus elpensi lingvon pli idealan ol Esperanto, sed ni ne povas atendi. Ni bezonas helpantan lingvon, kaj ni tuj bezonas ?in. Kaj, ?ar per unanima konsento de ?iuj el la plej kompetentaj a?toritatuloj, Esperanto estas la plej bona ?losillingvo ?is nun elpensita; ?ar oni ne povas dubi ke ?i estas multe la plej disvastigata kaj komprenata; ni invitas ?iujn Geanglojn ellerni Esperanton.

Speciale ni skribis "?losillingvon" ?ar estas necese je la komenco akcentegi la fakton ke nenia Esperantisto esperas a? deziras anstata?i alian lingvon per la enkonduko de Esperanto. Neniu son?as devigi ?iujn mondlo?antojn forlasi uzadon de siaj propraj lingvoj, kiam ili interparolas kun gesamlandanoj en limoj de siaj naciaj kaj domaj rilatoj. Oni nur anta?metas Esperanton kiel dua lingvo, kiu, se universale uzita, ebligus ?iulandanojn facile interkomunikadi kun ia fremdulo, kia ajn estu lia patruja lingvo.

Tio kion ni esperas estas fari homaron dulingva.

En tiu ?i Gazeto, fondita je Espero kaj Konfido ke la estonteco pravigos nian kredon, ni kura?i?as anta?meti koregan peton ke nia legantaro etendos al ni la Bonfaradon kiun ni bezonos por senkulpigi la neeviteblajn erarojn de novicoj. La kredo je redaktora ?ioscio estas ?enerale absurda, kaj estus tro memfida kaj ridinda en simila eldono je tiu ?i, kie Redaktoro kaj Kunlaborantoj estas ?iuj eklernantoj.

?iuj proponoj kaj kritikoj estos plezure kaj per dankesprimoj ricevataj.

"Neniu el ni estas senerara, e? la plej juna" estas sa?a proverbo, precipe inda je akcepto de tiuj en entrepreno simila je tiu ?i, kie ni ?iuj estas pli a? malpli novicoj, uzante lingvon kiu ankora? estas en sia infaneco.

Jen estas resumo de la ka?zoj kiuj fondigis tiun ?i organon de la Esperanta movado en Britujo.

Ni estas Esperantistoj ?ar ni havas esperon kaj konfidon je la progreso de homaro.

Ni estas Esperantistoj ?ar ni kredas ke, pro la sen?ese kreskantaj facilecoj por internacia komunikado, la alpreno de helpanta lingvo estas neevitebla kaj absolute necesa.

Ni estas Esperantistoj ?ar la alpreno de Esperanto ebligos al ?iajnaciaj homoj partopreni la plej bonajn aldonojn kiujn ?iu povis aldoni al la pensoj kaj sciigoj de la mondo.

Ni estas Esperantistoj ?ar jen estas bonaj komercaj profitoj per la alpreno de simila ilo per kiu komercistoj povos priskribi, anonci kaj vendi siajn produktojn en ?ia lando sen la deviga helpo de tradukistoj; kaj fine--

Ni estas Esperantistoj ?ar, sen simila ?losillingvo, ni neniam povos praktike efektivigi la altegan veron pri la universala frateco de ?iuj nacianoj.

Tial ni eldonas tiun ?i malgrandan organon kaj korege invitas ?iujn, kiuj partoprenas tiujn ?i fidojn kaj idealojn, informi?i pri tiu ?i Esperantista movado kaj vidi por si ?u ne estus bone ke anka? ili ali?us al Esperantistaro.

ESPERANTO.

The first word in the first article of the first number of this Periodical is suggestive. Esperanto! Hope is the Keynote of the whole movement. We hope, therefore we are moving. It is because we hope we publish this paper, we form Esperantist circles and we do all that we can to push a knowledge of Esperanto throughout the world.

Esperantists have no use for pessimists. To Giant Despair Esperanto is a sealed book. And Hope, like its sister grace Faith, looks to the future, laughs at impossibilities and says "It shall be done."

Yet, although Esperanto has its roots in the Christian Graces and its ideal can only be attained in the far future, it is one of the simplest and most obviously necessary things in the world. So simple is it and so necessary that we marvel that mankind should have but now discovered it. It is however impossible any longer to delay its introduction as an indispensable instrument of human intercourse.

The nineteenth century, by facilitating travel, made the invention of a key language a necessity. The twentieth century must make its adoption Universal.

Various attempts have been made to supply such a medium. One by one they have dwindled away until now Esperanto holds the field!

It is conceivable that, in the course of the ages, the wisdom of mankind might invent some language more ideally perfect than Esperanto, but we cannot afford to wait. We want a key language and we want it now. And as by general agreement of all the most competent authorities, Esperanto is the best key language yet invented, as there is no question that it is by far the most widely spread and generally understood, we invite all English-speaking men and women to master Esperanto.

We say "Key language" purposely, because it is necessary at the outset to emphasize the fact that no Esperantist hopes or desires to supersede any other language by the introduction of Esperanto. No one dreams of inducing all peoples that on earth do dwell to abandon the use of their own languages, in their intercourse with men of the same tongue within the limits of their national and domestic relations. Esperanto is only put forward as a second language which if universally adopted would enable the natives of every land to communicate easily with any foreigner, no matter what might be his mother tongue.

What we hope is to make the human race bi-lingual.

In this journal, founded as it is in Hope and in good confidence that the Future will justify our faith, we venture to put forward an earnest plea that our readers will extend to us the Charity which will be sorely needed to excuse the inevitable blunders of beginners.

The assumption of Editorial omniscience is usually absurd, but it would be both preposterous and ridiculous in such a periodical as this, in which Editor and staff alike are but beginners.

All suggestions and criticisms will be gladly received and cordially acknowledged.

"We are none of us infallible, not even the youngest," is a wise saying, especially worthy of acceptation by those on a venture like this, where all are more or less novices, using a language that is still in its infancy.

Here is a recapitulation of the reasons which have led to the founding of this organ of the Esperantist movement in Britain.

We are Esperantists because we have hope and good confidence in the progress of the human race.

We are Esperantists because we believe that, in the constantly increasing facility of international communication, the adoption of a key language is inevitable and absolutely necessary.

We are Esperantists because the adoption of Esperanto will enable men and women of every nation to share with all others the best contributions which each has been able to make to the thoughts and knowledge of the world.

We are Esperantists because there are solid business advantages in the adoption of a medium which will enable business men to describe, to push, and to sell their goods in every land, without having to rely upon the services of translators; and finally--

We are Esperantists because without some such key language we never can give practical expression, or attain to a full realization of the sublime truth of the Universal brotherhood of all the nations that dwell upon the earth.

Therefore we publish this little organ, and cordially invite all those who share these faiths and these ideals to inquire into this Esperantist movement and see for themselves whether it would not be well for them also to join the army of Esperantists.

W. T. Stead.

REDAKTORA PA?O.

Eldonante novan organon estas kutime ke la Redaktoro skribu malmultajn vortojn pri ?ia celo. Sed, ?ar Sinjoro Stead tiel kapable faris tiun?i en la unua artikolo, mi nur deziras rediri ke--

Ni korege fidas ke nia legantaro trafigos nin.

Jen estas tri gravaj metodoj por varbi novajn rekrutojn.

?iuj povas utiligi la unuan el tiuj ?i propagandiloj.

La libroj-disdono estas por ri?uloj, kaj ni esperas ke ili disdonos niajn unufoliegojn kiuj estas a?eteblaj je la stacidomaj librejoj de Sroj. W. H. Smith & Sons. La verketo No. 52 anka? estas ta?ga lernlibreto por eklernantoj.

Multaj amikoj jam skribis utilegajn artikolojn pri, per, pro, por Esperanto, kaj tial varbis multajn ali?antojn. Korege ni deziras danki ilin, kaj ni esperegas ke ili uzados tiun ?i bonegan metodon por disvastigi Esperanton. Ni ?iam provos da?rigi la korespondadon kaj per dankesprimo akceptos prestran?a?ojn, kiam ajn oni sendos ilin al ni.

Skeptikuloj ofte diras "?u mi gajnus se mi eklernus Esperanton?" La vera respondo certe estas "Jes"; sed ni devas aldoni ke oni povos perdi monon per Esperanto. Ni ?us ricevis Esperante-presitan sciigon pri fremda loterio. La papero estas tre bona ekzerco por lernanto; sed ni ne fidas je loterioj, kaj ni esperas ke nia legantaro atendos ?is kiam oni sendos ?i tie anoncojn pri pli bonaj komercaj aferoj ol loterioj anta? komencante rilatojn kun fremduloj. Kiam tiu ?i tempo venis, e? skeptikuloj silenti?os.

Por fini, mi deziras aldoni koregan dankesprimon al ?iuj Gesinjoroj kiuj helpis min en mia malfacila verko, kaj kiuj, mi korfidas, da?rigos siajn helpojn en la estonteco.

La Redaktoro.

EDITOR'S PAGE.

In issuing a new organ it is customary for the Editor to write a few words concerning its purpose. But as Mr. Stead has so ably done this in the first article, I merely wish to repeat that--

We most heartily trust that our readers will enable us to succeed in this purpose.

There are three important means of enlisting new recruits.

All can make use of the first of these means of propaganda.

Share on: WhatsApp @Hash Facebook Tweet