Homepage
Login
Profile
BookClubs
dmBox
Read Ebook: Geertje by Meester Johan De
Font size:
Background color:
Text color:
Add to tbrJar First Page Next Page Prev Page
Ebook has 2454 lines and 96961 words, and 50 pages
De vreemdheid van een ijswagentje, wit, met goud, en rood gordijntje, poppedingetje, zoo vreemd, schrikte haar van haar verbijstering los. Eensklaps was het ding vlak v??r haar, dreigde 't witte hout hoog v??r haar, zag ze zich er tegen loopen.... Got! ze was op de brug over 't Steiger.--Daar hadt je de ouwe juffrouw Van Dam met kerkboek.--"Dag Juffrouw!"--Ze was bijna tegen de ijsvent angeloope.... Wat 'en mense!--Hoogstraat! Liep ze? Och j?, ze liep goed, nou de Wagestraat maar.
Het was, of ze d'er verstand kwijt was.
H?e was ze 't huis uit gekomme? Had Sefie d'er gezien? Nee, ze was d'andere deur uit gegaan, de huistrap, en niemand had-t-er gezien.
W?t zei hij?.... Nou niet an denke! Niet an denke! Niet an denke....
Zij versnelde haar gang.
--Perdon!
Ja gut, da' kon ze niet helpe. Was dan ??k wat uitgeweke, vent! H?, zoo vol hier. Zat ze maar erge's!
Hoe h?d ze zoo st?m kunne zijn, gisteravent, om niet da'lek te zien, dat die jonge-n-op Meneer leek. H? gut, zoo as-t-ie z'en meisje-n-ankeek, toen ze opstonne.... Niet an denke. Nee. Ze most nou, wacht is.... Jee, waar had ze-n-et geld gelate? O, in d'er zak gelukkig. De persentjes voor Truus en Koos niet vergete! Strakkies kon dat, as ze na de Koenderse ging .... Oom niet goed vinde dat ze ging? Ja, d??r had ze maling an. Gewoon zegge, as hij wat zei:--Oom, hier ruik' et me te veel van.... u weet wel.... H?h?h?!.... Dus, Oom kon maar weinig hebbe. Waarom dan toch veel gedronke? Stakkerig was Oom in alles, altoos meedoen en niet kunne. Hoe wist Meneer dat, van Ooms drinke? Nou, as vrinde toch, netuurlek wel es same-n-uit gewees'. Meneer, ja, die zou, as-t-ie wou--netuurlek! Maar zoo iemand doet et niet.
.... Dat Hij z?ker n??it us in z'en leve gelukkig erge's gezete had, zooas die jonge gisteravent.--Met de Juffrouw!!
--"'k Wou da' jij...."
N?et an denke.
Daar hadt je nou al vier jonge pare die same na de kermis ginge. Ook vroeg t-er bij. Toch netjes. En kijk daar us, hoe aardig, die twee moeders met al dat kleine grut. Waarom ging de Juffrouw nou niet us met Truus en Koos? Kan je begrijpe, veel te min voor zoo'n medam! Nou moest die arme Troelala, de Truuzepop, met Sefie uit. Zien 'en ??rdig brosjetje voor d'er te vinde. Aardig dat Meneer ook zooveel meer van Truus hiel' as van Koos. Meest?l vaders meer van de dochter.
En Truus leek zoo spr?kend op um. Zou 'en heel mooi meisje worde. As ze maar wat sterker wier. Had dat kwakkelige in d'er gestel van de moeder. Naar voor Meneer, zoo'n ziekeleke vrouw! Waarom had ie die genome? Nou, netuurlek blijve hange, gedacht et zal wel gaan, hij eerzuchtig en zoo arm, en zij rijk. Met er geld em ingepalmd, en, nou ze-n-em had, altoos sarre. H?.... zoo'n gem??n .... spook toch! 'En man as Meneer, z?? goedhartig en zoo braaf, en die 't leve zuur te make, om.... om niks! As ze niet van um hield, waarom dan zoo d'er best gedaan om um te krijge? Bang dat ze n??it 'en man zou krijge. Ja nou, da' was te begrijpe. Zoo'n afzichtelek bakkes! D?t was 't zeker:--sjelezie! Jeloersch omdat Meneer zoo knap was en zij zelf zoo leelek! Nou maar, da' was dan 'en reden om des te liever te zijn voor d'er man! Nee, et zat em in d'er aard, n?t zoo'n lage, gemeene aard as d'er moeder, ook zoo'n feeks,--had in die jeneverkroeg moete blijve.... En nou juist 'en man as Hij, die zoo'n behoefte had an liefde--dat zag je, as ie was met Truus....
Geertje voelde dat zij moe, te zwak was, om te kunnen schreien. De regen had verfrissching gebracht: zij voelde zich bleek-en-mager-zijn onder de windslieren aan de Schie. Zij voelde een wanhoop haar lichaam bevangen, zoodat het loopen haar te veel werd.
Zij drong zich voort, met doode beenen, een lichaam, mager, toch zoo zwaar, over de hobbeling der keien, tot de norschig-trieste straat, stofferig alweer, vuil-nieuw, waar Oom woonde.
Ze vond het erg naar, Tante te zullen hooren, Oom terug te zien, maar het moest nu, en alles was naar--en zij schrikte, als van iets teleurstellends, toen de huisdeur bleek gesloten. Niet onmiddellijk zag ze, van binnen onderaan tegen het glas geplakt, het papiertje, waarop Oom had geschreven, dat de sleutel "aan den overkant" was. Dus moest ze nu naar die kroeg! Oom was groot met zukke mense!....
Als radeloos opeens was zij, z?? toen de huisdeur, onder haar boos gewring en gedruk, rinkelend bij de plotse smakgang, had toegegeven; door de wrange benauwdheid geloopen, tot de keuken, toen terug, tot de drempel van de winkel, als beschaamd om zich nu weder buiten te toonen. Maar de huisdeur stond nog open. Open l?ten kon z'em niet.
Wat er in huis verder open te zetten viel, was open. Ook het tuimelraam boven de winkeldeur. Breng maar 's lucht in zoo een stank!
Nadat ze de huisdeur had gesloten, weer met de sleutel, nijdig-sekuur, w?u ze zien, w?t met de bedstee.... Als een bang kind zoo voorzichtig, opende zij de eene deur, bonsde da'lek em weer toe. Niks daar nog in schoongemaakt! Hoe was 't nou toch mogelek, dat Tante dan kon uitgaan! Waar zoue ze heen zijn? Had ze-n-et toch maar gevraagd, hierover, 't leek wel gek, maar dan wis' ze 't nou.... Zeker same-n-uit om geld! Ja, daar hadt je 't, dat most et weze!
Zou zij de bedstee schoonmake? Iechut, niks geen lust in. Tante zou 't misschien verwachte, wetend dat zij eerder thuis kwam.... Z?u ze....?
Ze had de hand al aan de deurknop. Ze vond het n??r het niet te doen. Maar voor de afkeer van de stank zakte haar wil weg. Ze v?elde de aandrang langs haar borst afzakken; toen lag er opeens een gewicht op haar schouders, ze moest de borst krommen, ze ademde in kleine zuchtjes, en langs de muur tastend, als een zieke, sleepte ze zich naar het keukentje, waar ook nog alles was als straks, viel er neer op het veldbed, de beenen buiten bed op de grond, de romp schuin over 't bed gestrekt.
H?, ze was zoo moe, z?? moe. Ze hoorde een balein in 'er beste lijf kraken, maar ze was z?? moe, z??'n slaap! Toch niks lekker in dit bed. En die warmte hier, die stank. Altijd toch die nare gootsteen. Tante 't kraantje toegedraaid. Zuinig op 'en beetje water. Dat niks kost! D??rop wel zuinig!.... H?-?--z??, nu lag ze beter.... Zonde van 'er beste jurk. Toch bedorve, gisteravent, van die akelige regen....
D'eene knie omhoog getrokken, 't been in bijna rechte hoek, lag ze plat nu op de rug, d'armen wijduit tot een kruis.
En op eenmaal was het vreemd--v?elde zij weer.... aan haar hand--net als straks--die zachte druk....
--'k Wou da' jij....
O Got, o Got! Ze hoort de stem, ze ziet Hem zitten....
Met een ruk gooit ze zich om, beide beenen nu ook het bed op, ze voelt dat 'er japon ergens haakt, ze hoort het scheuren; en dat doet er, 't d?et plezier, ?lles zou ze willen scheuren, willen tr?ppen!.... God nog toe.... Niet an denke, niet an d?nke.... Hier die hand, h? ja, zoo; knijpe.... En 'er hoofd diep weg in 't kussen....
.... Was daar iemand, klopte' ze? H??re, Tant-en-Oom terug!.... Cho, wat zag z'er uit! D'er haar! En d'er jurk zoo erg verkreukeld!.... "Ja!".... Got, ze kon toch zoo niet gaan!.... Effe nog.... Och jee, geen borstel! Nou dan, z??.... Maar viel daar ie's? O, 'en gulde. Jee ja! 't geld had ze zoo, los, in d'er zak.... Straks wel vinde.
--Ja! Ik kom!
Van binnen ging de deur gemakkelijker open dan van buiten. Het slot knerste, een ruk....
--Nee!
En met 'er voet, 'er heele lijf, vooroverbuigend, toen opdringend, hield ze tegen.
Gerrit was daar! hij wou binnen! had zijn eene voet al binnen, 't lichaam vulde de ruimte. En als stond hij haar naar 't leven, was zij fel op haar verweer, door een doodsschrik opgezweept. Achter hem, d??r, in de straat, zag ze menschen, zag een juffrouw die ze kende met een emmer warrem water, meisjes gingen ook voorbij, ??n bleef kijken, liep nu door.... alles zag ze, met bewustheid, doch het stri?mde 'r onrust aan: nog getuigen van haar schande....
--Wa?t hebbe me no' an de hand? lijzigde haar vijand.
--La'los! Ga weg! huilschokte, haar stem terug.
--Maid wa?t is-t-er, bai je gek?
Doch hij had zijn voet weggetrokken, hij w?s achteruit geweken, en zij b?nsde dicht de deur. Er rinkelde iets, het viel, kapot? o, et was dat kettinkje....
Weg!
Maar....
Had ze niet dwaas gedaan?! Wat zou Tante d??r van zegge!.... Nee! ze had niet anders gek?nd! Z??'n gemeenert, alleen mee in huis. O, ze zou et em wel zegge, liet-ie maar es durve beginne, dan zou Tante-n-alles wete, en as Tante z'en partij trok, nou, dan kwam ze n??it weer hier. Net zoo lief bleef ze 's Zondags thuis.... Groo'va.... Ja, as die et hoorde! Maar dan moest ze alles schrijve, hoorde Groo'va van de kermis, dat zij 's nachts mee uit geweest.... En as Groo'va ?lles wist, alles hoe et was en ging hier, dan mocht ze zeker nie' langer in Rotterdam blijve.... En 't zou Groo'va zoo'n verdriet doen.... Beter maar geen ruzie make.... H?, ze moest zich nou wat wassche.... Tante, nou ja, as die kwam....
In het keukentje deed ze haar japon uit.--Gorrie, wat 'en winkelhaak!
En zoodra ze zich ontkleed voelde:--als ze dat eens zei, dat ze net bezig was geweest zich wat op te knappen, en daarom Gerrit niet had willen binnenlaten.
--'k Doch dat u et was, anders ha'k nie' opegedaan ook!
Ze zei het jokkentje al vooruit hardop, en hier moest ze in d'er eigen toch om lachen. As j'altijd oprecht wou zijn, 't k?n niet, 't was onmogelek.
Toen bedacht ze, dat ze nu toch nog wel gauw de bedstee kon doen, alles 'er es flink schoonmaken, dan was Tante z?ker in 'en goeie hum.
Eerst zocht ze nog haar geld bijeen--negen gulden maar--o ja, een had ze d'er laten vallen op 't ketoor, nou die kreeg ze wel terug, haha, d??r hoefde ze niet bang voor te zijn!....
Ze was nog bezig, toen Oom en Tante kwamen. Bij het opendoen riep ze: "effe wachte", en toen, dat alleen Tante in de kamer mocht komen.
--Maid wa' bai je no' begonne!
Tante vond het blijkbaar prettig. Zij, door plotse drang gedreven, volgde Tante in de keuken; Tante had vleesch meegebracht, ze moest geld hebben gevonden; maar toch volgde zij haar drang.
--Tante! voordat Oom et ziet!
En gauw stopte ze haar de twee rijksdaalders in de hand.
Add to tbrJar First Page Next Page Prev Page